Ogłoszenie

Kurde!

Dlaczego nie załatwiłam tego przez internet? Wrosnę tu! Tyle jeszcze tych ludzi przede mną. Ile czasu jedna osoba może spędzać przy okienku? A te okienka? To poczta czy pchli targ? Świeczki pachnące - no jasne! Kalendarze, książki, prasa, kartki okolicznościowe - pełno bubli, pełno śmieci. I oczywiście: płacisz rachunki do jednej kasy, płacisz za odbiór paczki do drugiej, chcesz kupić bubel - płacisz do trzeciej. Trzy razy stać w kolejce powinieneś!

Kurde!

Buble i jeszcze ogłoszenia: pozostawiono portfel, klucze, kupię mieszkanie, wyremontuję; zaginęła nastoletnia córka naszej koleżanki... i zdjęcie. Dziwne - właściwie nie widać dziewczyny spod ogromnej, błękitnej czapy. Od dołu szalem omotana. Bez sensu ktoś to zdjęcie zamieścił. I czemu ludzi denerwują - nawet na poczcie! Pewnie uciekła smarkula, bo jej rodzice kupić czegoś nie chcieli albo idiotycznych urodzin wyprawić z limuzyną. Zgłodnieje to wróci! Po co ludzi denerwować i to na poczcie! Na policję z tym iść powinni. Pies, kot to jeszcze rozumiem ale ludzie?

Buble i śmieci.

• Słucham panią?
• No! Nareszcie...

Załatwiłam. Wreszcie mogę stąd wyjść. Czas najwyższy! Jeszcze tyle mam dziś do zrobienia a tu tyle czasu zleciało... Ciemno już się robi. Chyba nie pójdę przez park, bo o tej porze to już niebezpiecznie. Tylko ćpuny i pijaki jak te buble i śmieci...

No trudno - Aniele Stróżu pomóż - idę na szagę. Już lezie do mnie - ćpunka jedna, brudna i pewnie chora. Po forsę lezie jak nic.

• Czy może mi pani powiedzieć gdzie jestem?
• Nie mam pieniędzy! Szkołę skończ i idź do pracy a nie tak żebrać i ludzi straszyć, tfu!

I jak to wygląda - pewnie dawno w domu nie była a rodzice się zamartwiają, I te brudne ciuchy, fuj. I prawie jej nie widać spod tej czapy co to kiedyś była niebieska. Dobrze, że więcej ich się jeszcze nie zlazło. Koniec parku - już jestem prawie w domu. Nareszcie.

• napisano w odpowiedzi na wyzwanie Creating Writing Lovers